Τρίτη 21 Δεκεμβρίου 2010

Η πιο «μίζερη» φατσούλα στον κόσμο των ζώων κινδυνεύει με εξαφάνιση..


Οι επιστήμονες φοβούνται ότι το Blobfish απειλείται με εξαφάνιση λόγω της υπεραλίευσης που ασκείται στο ενδιαίτημά του στην Ν.Αυστραλία.
Το ψάρι αυτό, που μπορεί να φτάσει τις 12 ίντσες και ζεί σε βάθος μέχρι 800 μέτρα, σπάνια έχει συναντηθεί από ανθρώπους, αν και ζεί μαζί με καβούρια, αστακούς και άλλα εδώδιμα θαλάσσια πλάσματα.
Ως αποτέλεσμα, το ψάρι, το όποίο δεν είναι εδώδιμο, να ανασύρεται μαζί με άλλα αλιεύματα από ψαράδες με τράτες.
Ο Καθηγητής Roberts του Πανεπιστημίου του York, που έγραψε το βιβλίο «The Unnatural History of the Sea», είπε: «Τα Blobfish είναι πολύ ευάλωτα στην ανάσυρση από αυτά τα δίχτυα και απ’όσα ξέρουμε το ψάρι περιορίζεται σε αυτά τα νερά».

Παρασκευή 17 Δεκεμβρίου 2010

οπς λάθος χθες έκανε 101!!!!

τουλάχιστον είπε πως τώρα θα σταματήσει (για δυο τρεις μήνες φαντάζομαι)

το μήνυμα του στο facebook λέει πως

101m CNF! I wasn't entirely happy with the surfacing on my last dive (it was completely valid, and a white card performance, but I did have a small samba), so this morning I went a meter deeper and made it look better on the surface!
Project Hector is over, and what a ride it's been - thank you all for you your support...! Story and photos to follow!

Πέρπατόντας στα εκάτο μέτρα! Ξυπόλυτος!!!


Ο 30χρόνος Νεοζηλανδός William Trubridge έχει βαλθεί να μας τρελάνει τελείως. Συνεχίζει να σπάει τα ρεκόρ στην άπνοια το ένα μετά το άλλο και το κάνει πλέον και με προφίλ που δείχνει την αγάπη του στον υποβρύχιο κόσμο. Έτσι οργάνωσε ένα project το οποίο το ονόμασε "project Hector" θέλοντας να μας παρουσιάσει τα ενδημικά στην Νέα Ζηλανδία δελφίνια Cephalorhynchus hectori (Hectors dolphin :-)). Μάζεψε και αρκετές χορηγίες για αυτό τον σκοπό και πήγε ξανά στης Bahamas και στις 12 Δεκεμβρίου καταδύθηκε χωρίς βοήθεια (χωρίς πέδιλα δηλαδή κατηγόρια Constant no fins CNF) στα 100 μέτρα όσα μετρά δηλαδή μπορούν να καταδυθούν και τα αγαπημένα του δελφίνια. Συγχαρητήρια William και είναι πραγματικά απορίας άξιο το που σκοπεύει να σταματήσει αυτός δύτης.

Δείτε την προσπάθεια του εδώ.

Wesley C. Skiles


Με λύπη έμαθα σήμερα ότι ένας σπουδαίος δύτης που εκτός άλλων εργαζόταν και για το National Geographic πέθανε σε καταδυτικό ατύχημα το περασμένο καλοκαίρι. Ο λόγος για τον Wesley Skiles έργα του οποίο μας μάγεψαν στο τεύχος του Αυγούστου (ελληνική έκδοση). Η φωτογραφίες από το σπήλαια υποβρύχια των Bahamas ήταν πραγματικά σπουδαίες. Το ατύχημα είναι ιδιαίτερα περίεργο αφού ξαφνικά ξεκίνησε να κάνει ανάδυση κάνοντας σήμα στα υπόλοιπα μέλη της ομάδας ότι του είχε τελείωση το φιλμ παρόλο που χρησιμοποιούσε ψηφιακή φωτογραφική μηχανή. Υπενθυμίζομε ότι πριν ένα χρόνο είχε βρει τραγικό τέλος ένας άλλος δύτης του NG o Carl Spencer κατά την κατάδυση του στο ναυάγιο του Βρετανικού στην Κέα. Ας είναι ελαφρύ το χώμα που τους σκεπάζει.

Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 2010

Τετάρτη 8-12

Η συνάντηση μας πραγματοποιήθηκε στην γυάλα και όπως όλα δείχνουν είναι μια από της τελευταίες που θα πραγματοποιηθούν σε αυτό το χώρο. Ασχοληθήκαμε με το θέμα της στέγασης όπου μάλλον σύντομα θα έχουμε καλά νέα. Ακόμα ασχοληθήκαμε με την ενημέρωση των νέων μελών μας ως προς τα δικαιώματα και της υποχρεώσεις τους ως μέλη της ομάδας. Ακόμα έγινε ενημερώση σχετικά με την παραλαβή υλικών καταδύσεις από την Ένωση Αυτοδυτών Θεσσαλονίκης (θα επεκταθούμε σε αυτό αργότερα).


ο Τιτανικοφάγος!!!


Οντάριο, Καναδάς
Ένα άγνωστο ως σήμερα είδος βακτηρίου, ικανό να τρέφεται με σκουριά, ανακαλύφθηκε να σιγοτρώει το ναυάγιο του Τιτανικού, σχεδόν τέσσερα χιλιόμετρα κάτω από την επιφάνεια του Ατλαντικού Ωκεανού. Το ασυνήθιστο μικρόβιο πήρε τo όνομα Halomonas titanicae, δηλαδή αλομονάδα του Τιτανικού.

Το H.titanicae είναι ένα από τα δεκάδες είδη μικροβίων -βακτήρια και μύκητες- που αποδομούν το σιδερένιο σκελετό του «αβύθιστου» υπερωκεάνιου.

«Το 1995 προέβλεπα ότι ο Τιτανικός θα διατηρούνταν για ακόμα 30 χρόνια» σχολίασε η Δρ Ενριέτα Μαν του Πανεπιστημίου Ντάλουσι στον Καναδά. «Νομίζω όμως ότι τώρα καταρρέει πολύ ταχύτερα από ό,τι τότε. Θα είναι ευχάριστο αν απομένουν 15 με 20 χρόνια. Στο τέλος δεν θα μείνει τίποτα εκτός από ένας λεκές σκουριάς» συνέχισε.

Σε συνεργασία με συναδέλφους της στο Πανεπιστήμιο της Σεβίλλης και το Κέντρο Επιστημών του Οντάριο, η Δρ Μαν εξέτασε δείγματα σκουριάς που συνέλεξε το 1991 το ρωσικό ρομποτικό βαθυσκάφος Mir-2.

Αναλύοντας το γενετικό υλικό που υπήρχε στα δείγματα, οι ερευνητές αναγνώρισαν 27 είδη βακτηρίων, ανάμεσά τους το νέο είδος της οικογένειας Halomonadaceae.

Τα βακτήρια που τρώνε το οξείδιο του σιδήρου συγκεντρώνονται πάνω σε μικροσκοπικές οπές που δίνουν στη σκουριά μια πορώδη υφή και τη μετατρέπουν τελικά σε λεπτόκοκκη σκόνη. «Είναι μια φυσική διαδικασία που ανακυκλώνει τον σίδηρο και τον επιτρέπει στη φύση» εξηγεί η Δρ. Μαν.

Όπως φαίνεται, τα βακτήρια θα βρίσκονται στα μισά του δείπνου τους το 2012, οπότε συμπληρώνονται 100 χρόνια από τη βύθιση του Τιτανικού έξω από τη Νέα Γη του Καναδά.

Η ανακάλυψη του Halomonas titanicae θα παρουσιαστεί στις 8 Δεκεμβρίου στο International Journal of Systematic and Evolutionary Microbiology
πηγή

Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010

Καπνός χωρίς φωτιά στα 5000μ.


Οι επιστήμονες του βασιλικού ερευνητικού πλοίου James Cook ανακάλυψαν την περασμένη άνοιξη την βαθύτερη γνωστή μαύρη καμινάδα. Η ανακάλυψη έγινε από το πλήρωμα του σκάφους στην τάφρο των Cayman στην Καραϊβική όταν παρατηρήθηκαν χημικές ενώσεις στο νερό που υποδείκνυαν ότι κάτι τέτοιο πρέπει να υπάρχει εκεί κοντά.

Διαβάστε περισσότερα εδώ .

Πέμπτη 2 Δεκεμβρίου 2010

Παρουσίαση διδακτορικής διατριβής με θέμα τη Δημιουργία Δίκτυου Θαλάσσιων Προστατευόμενων Περιοχών στις Κυκλάδες

Με μεγάλη χαρά ανακοινώνουμε  ότι η φίλη της ομάδας μας Σιλβαίν Γιακουμή, αύριο 3-12-2010 θα υποστηρίξει τη διδακτορική της διατριβή, με παρουσίαση που θα πραγματοποιηθεί στην Α' Αίθουσα του Τμήματος Επιστημών της Θάλασσας - Πανεπιστήμιο Αιγαίου - Λέσβος
Το θέμα της είναι:
«Σχεδιασμός ενός δικτύου θαλασσίων αποθεμάτων βασισμένος στις αρχές του συστηματικού σχεδιασμού για την προστασία της φύσης με περιορισμένα οικολογικά και κοινωνικό – οικονομικά δεδομένα: Η περίπτωση του Αρχιπελάγους των Κυκλάδων»

Καλή επιτυχία Σιλβαιν,
άντε και από αύριο Dr. Giakoumi!